Episode 12
Ηχώ και Νάρκισσος. Έλλη Λαμπέτη Δημήτρης Χορν.
Το θεατρικό έργο «Ηχώ και Νάρκισσος», γραμμένο από τον ταλαντούχο Νότη Περγιάλη, έκανε την πρεμιέρα του στο ελληνικό θέατρο το 1948.
Στη σκηνή, το έργο αναδείχθηκε μέσα από τη μαγευτική ερμηνεία της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν, δύο κορυφαίων μορφών της ελληνικής θεατρικής σκηνής, που κατάφεραν να δώσουν πνοή στους συμβολικούς χαρακτήρες του έργου και να αφήσουν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στις καρδιές των θεατών.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Η πλοκή του έργου αντλεί την έμπνευσή της από τον αρχαίο μύθο της Ηχούς και του Νάρκισσου, εμπλουτισμένη με ψυχολογικές και υπαρξιακές αποχρώσεις που χαρακτηρίζουν τη γραφή του Περγιάλη.
Η Ηχώ, μια νύμφη καταδικασμένη να επαναλαμβάνει τα λόγια των άλλων, και ο Νάρκισσος, ένας νέος που γοητεύεται από την ίδια του την αντανάκλαση, αντιπροσωπεύουν δύο βαθιά ανθρώπινα αρχέτυπα: την ανάγκη για αποδοχή και τη δύναμη της αυτοαναφορικότητας που οδηγεί στην απομόνωση.
Ο Περγιάλης μετουσιώνει τον μύθο σε μια διαχρονική αλληγορία για τη μοναξιά, την αδυναμία επικοινωνίας και την ανάγκη για αυθεντική επαφή. Η σχέση μεταξύ Ηχούς και Νάρκισσου γίνεται το επίκεντρο ενός ψυχικού δράματος που φωτίζει τις δυσκολίες της ανθρώπινης ύπαρξης. Παράλληλα, ο συγγραφέας ενσωματώνει κοινωνικά σχόλια και σύγχρονες αναφορές, καθιστώντας το έργο διαχρονικά επίκαιρο.
Οι ερμηνείες
Η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν κατάφεραν να δημιουργήσουν μια μαγευτική ατμόσφαιρα, γεφυρώνοντας την ποίηση του κειμένου με τη συναισθηματική ένταση που απαιτούσαν οι ρόλοι. Η Λαμπέτη, με τη βαθιά ευαισθησία και τη φυσική της χάρη, ενσάρκωσε μια Ηχώ γεμάτη πόνο και λαχτάρα για επικοινωνία. Από την άλλη, ο Χορν, με την εκλεπτυσμένη εκφραστικότητα και τον αέρα της απόμακρης γοητείας, έδωσε ζωή στον Νάρκισσο, φανερώνοντας τόσο την έπαρση όσο και την τραγικότητα του χαρακτήρα. Η σκηνική χημεία των δύο ηθοποιών υπήρξε εκπληκτική, με κάθε διάλογο και κάθε βλέμμα να γεμίζει τη σκηνή με ένταση και συναίσθημα. Ειδικά η Λαμπέτη, με τη μοναδική της ικανότητα να μεταδίδει τον εσωτερικό πόνο μέσα από τη φωνή και την κίνηση, κατέστησε την Ηχώ έναν χαρακτήρα που δύσκολα ξεχνά κανείς.
Οι κριτικές της εποχής
Όταν το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, τόσο για το κείμενο όσο και για τις ερμηνείες. Οι κριτικοί εξήραν τη φρεσκάδα της γραφής του Περγιάλη, που συνδύαζε τη λυρικότητα με τη βαθιά φιλοσοφική σκέψη. Το έργο θεωρήθηκε πρωτοποριακό για την εποχή του, καθώς καταπιανόταν με ζητήματα που αφορούσαν την εσωτερική ζωή του ανθρώπου, τη μοναξιά και τη δυσκολία στην επικοινωνία. Ιδιαίτερα επαινέθηκε η σκηνοθεσία, η οποία απέδωσε με λεπτότητα και ευαισθησία το ψυχολογικό βάθος του κειμένου. Το σκηνικό και η ατμόσφαιρα της παράστασης συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία μιας σχεδόν ονειρικής αίσθησης, που ενίσχυε τη δύναμη του μύθου.
Η αίσθηση που αφήνει στον θεατή
Η «Ηχώ και Νάρκισσος» είναι ένα έργο που δεν απευθύνεται μόνο στη λογική, αλλά κυρίως στο συναίσθημα και τη φαντασία. Οι θεατές φεύγουν από την παράσταση με μια γλυκόπικρη αίσθηση, καθώς το έργο τους καλεί να αναλογιστούν τις δικές τους σχέσεις, την αυτογνωσία και την ανάγκη για αλληλεπίδραση. Η τραγικότητα των χαρακτήρων προκαλεί συμπόνια, ενώ η ποιητική γραφή και οι υψηλής ποιότητας ερμηνείες αγγίζουν τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. Το έργο, η «Ηχώ και Νάρκισσος» είναι ένα αριστούργημα της ελληνικής δραματουργίας, που χάρη στη συμβολή της Λαμπέτη και του Χορν παραμένει μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές του ελληνικού θεάτρου.
Τα Podcast μου:
www.angeligeorgiastoryteller.gr
www.fotinakalimerakiametingeorgia.gr
Το κανάλι μου στο you tube
https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured
Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία:
https://www.facebook.com/angeligeorgia/
Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί:
https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/
email:
angeligeorgia.storyteller@gmail.com
